- mal-heyvan
- bax mal-qara. Dastanın sonrasını eşitmək üçün camaat axşam olmağı gözlədi. Elə ki, şər qarışdı, camaat malheyvanını rahat elədi, yenə toy evinə toplaşdılar. «Aşıq Ələsgər».
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mal-heyvan
Look at other dictionaries:
mal — 1. is. 1. İribuynuzlu ev heyvanı; malqara, qaramal (inək, öküz, camış və b.). Malı naxıra qatmaq. Mal damı. – <Dərviş:> Malların köyşəyi, atların nəriltisi, gah gah da itlərin mırıltısı qulağıma gəlirdi. A. D.. Mal həkimi – baytar həkimi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallaq — 1. is. <ər.> Mal heyvan kəsən, sallaqxana fəhləsi. 2. sif. Sallanmış halda olan, sallanan, aşağıya tərəf uzanmış, ya bükülmüş. Tazının başı tülkü başı kimi uzun, qulaqları sallaq olardı. H. S.. Dən düşmüş saqqalı, sallaq bığları; Göstərir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallaqxana — is. <ər. sallaq və fars. . . . xanə> 1. Mal heyvan kəsilmək üçün xüsusi bina, yer. Sallaqxana sexi. – İt sallaqxanadan bir sümük aparar, öz ayağını kəsər. (Ata. sözü). <Qulu> son zamanlar qardaşını dükanda buraxıb, özü sallaqxananı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canlı — sif. 1. Diri, sağ, yaşayan (ölü ziddi). Canlı orqanizm. Canlı hüceyrə. – Ucalan heykəl canlı bir insan kimi görünürdü. S. R.. // is. mənasında. Diri adam (heyvan), sağ adam (heyvan). Bu kəndə getsən, ancaq arvad, uşaq və qoca kişilərdən başqa bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yük — is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq. – Ağ dəvə düzdə qaldı; Yükü Təbrizdə qaldı; Oğlanı dərd apardı; Dərmanı qızda qaldı. (Bayatı). Yük heyvanı – yük daşıyan heyvan. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaxçax — (Balakən, Gədəbəy, Kürdəmir, Qazax, Qax, Zaqatala) 1. yerə basdırılmış dirəklərə köndələn ağaclar vurmaqla düzəldilən hasar (Zaqatala, Balakən, Kürdəmir); – Çaxçaxı hündür eləsən mal aşmaz onu (Kürdəmir); – Evin ətrafına çaxçax vurdurmuşam… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dümbül — I (Ucar) təpəcik. – Ay uşax, çıx dümbülə, gör mal gəlirmi? II (Ağsu, Kürdəmir) bel. – Anası uşağın mindirib dümbülünə III (Mingəçevir) qısaquyruq (heyvan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
